قانون، روابط زوجین را به عنوان مشارکت مالی در نظر می گیرد و زمانی که شراکت از بین می رود، زوجی که درآمد بیشتری دارد ممکن است مسئولیت پرداخت خرجی همسر را به دیگری داشته باشد . در طول یک رابطه یا ازدواج یکی از زوجین اغلب زمان بیشتری را صرف مراقبت از خانه و فرزندان می کند. توانایی این زوج برای ادامه تحصیل یا کار کاهش می‌یابد و از ضرر اقتصادی ناشی از ازدواج آسیب می بیند. خرجی  همسر برای رفع این آسیب های اقتصادی ناشی از ازدواج و جدایی می باشد .

تعهدات حمایت از همسر برای افرادی که ازدواج نکرده اند در جایی که آنها به عنوان یک زوج با هم زندگی کرده اند ایجاد می شود:

اگر فردی حق دریافت خرجی  همسر را داشته باشد، میزان خرجی همسر توسط دستورالعمل دولت تعیین می‌شود،با در نظر گرفتن درآمد زوجین، سن زوجین، مدت زمان ازدواج، تعداد فرزند و غیره تعین می گردد.